மவுன புன்னகை







விடியலின் தொலைவை இன்னும் 
நெருங்கியிருக்கவில்லை 
அதற்குள்ளாகவே 
உன் சிணுங்கள் மொழியினை 
பின்பற்றி ஒலிகளின் 
கோர்வையாக பூக்கள் 
மலர்கிறது அதன் ஓசைகள் 
உன் மகிழ்வை  ஒத்திருக்கிறது .
இவையாவும் எனக்கும் தான் 
பொருந்துகிறது !!!

என்ன செய்வது உலகில் உள்ள 
மலர்கள் அனைத்தும் உன் விதையினை
தூவி இருக்கிறாய் என்று கனவில் 
சொன்னாயே 
அதை என் நம்பிக்கையாகி கொள்வதை விட 
உன் நம்பிக்கையை உறுதி செய்யவே 
நம் மகிழ்வை ஒவ்வொரு மலரிலும் 
காண்கிறேன் .

வாடிய மலரினை நீ கனவிலும் 
கண்டு கொள்வதில்லை 
அதன் வருத்தம் எனக்கு 
இருந்தாலும் அம்மலரை போல் 
நானும் மவுனத்தில் சிரிக்கிறேன் 
அதையும் ரசிக்கிறாய் ஒரு மலரை 
பார்பதை போல் .
அப்பொழுது நீ ரசித்தது வாடிய மலரென்று 
நீயும் உணரவில்லை அந்த பூவும் அறியவில்லை 
என் மவுன புன்னகை மட்டுமே அறிந்திருந்தது .
                                                                   -தி .ராஜேஷ் 





Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

உள்ளொளி

Image
முன் நொடியில் இருள் கொண்ட அறையில் சுடர் அசைவில் நானும் நிழலும் நிறைந்து கொண்டிருந்தோம் . பின் நொடியில் அண்டம் உமிழ்ந்த ஒளியில் நானும் நிழலும் பெருவெளியின் இருப்பைக் கொண்டு அலைந்து கொண்டிருந்தோம் . முன்னும் பின்னும் நிழலுக்கு நான் என்றைக்கும் தேவையாய் இருக்கவில்லை . அதுவும் உள்ளொளிக்கு .                                     -வளத்தூர் தி.ராஜேஷ்                             
Read more

பொருள்-திண்ணை.

இந்த வாரம் திண்ணையில் வெளியான கவிதை  http://puthu.thinnai.com/?p=7166 பொருள்  கொண்டு  மனிதம் மதிப்பீடு  செய்யப்படும்  வழிமுறையை  பழக்கப்படுத்தி கொள்வதில்  இனி சிக்கல்  இருக்கபோவதில்லை. மற்றவர்களை  உதாரணம் கொண்டு  உருவாக்கப்படவில்லை  இந்நிலை.  ஒரு நீடித்த பகலில்  கைவிடப்பட்ட நம்பிக்கையை  சுமந்து கொண்டு  சுய நீர்மம் நிறைவில்  மனதின் அழுத்தங்களை  தாங்கி கொள்ள இயலாத நிலையில்  என்னையும் ஆட்கொண்டது  நாளை உங்களையும் தான் . இனி  உயிரினம் வாழ  நிர்பந்தங்களை  பட்டியல் கொண்டு  மன குற்றங்களை  மறைத்து மறந்து வாழவே  உசித்தம் . அது மிக எளிதான இயல்பு தான் .                                   -வளத்தூர் தி.ராஜேஷ்  அன்பின் நன்றிகள் திண்ணை நண்பர்களுக்கு .
Read more

விடைபெறுதல்-உயிரோசை

இந்த வாரம் உயிரோசையில்  வெளியான என்  கவிதை  http://www.uyirmmai.com/uyirosai/Contentdetails.aspx?cid=5200 நான் யாரிடமும் அனுமதி கேட்கவேண்டியதில்லை அப்படி யாரும் இதுவரையில் இருந்திருக்கவில்லை . இப்பொழுது ஏன் விடை பெறுதல்  அவசியமாகிறது என்றால் என்னிடமான சுயத்தின் மவுனம் தாங்கி கொள்ள முடியாமல் இருப்பதால் . அதன் கனமேற்றத்தின் அழுத்தங்கள் என்னை எப்பொழுதும் சோதித்து கொண்டிருப்பதால் . என்னை தன்  நீர்மம் நிறைந்த பொருளாக மாற்ற முயல்வதால் . என்னை தன் மகிழ்வின் மீது அமர வைப்பதினால் விடை பெறுதல் மனதின் அனைத்துமான ஒன்றாக இருக்க வேண்டும் . அதன் நிலையிலே முதன் முதலாக தன் சுயத்தினை பார்க்க விடை பெறுதல் பெறுவதற்கு நான் யாரிடமும் அனுமதி கேட்கவேண்டியதில்லை அப்படி யாரும் இதுவரையில் இருந்திருக்கவில்லை. அன்பின் நன்றிகள் உயிரோசை  நண்பர்களுக்கு .
Read more