தி .ராஜேஷ் (வளத்தூர் )

விதைத்து விட்டிருக்கும்  வாழ்வியலின்  கவன சிதறல்  ஒளித்து வைக்கப்பட்டிருக்கிறது . மூன்றாம் வயதின்  நினைவின் மீது  இக்கணம் அமர்ந்திருக்கிறேன் . அப்பா மளிகை கடை  கொண்டிருந்த காலம்  தினமும் முத்தங்களும்  ஐந்து காசும் ,பத்து காசும்  கிடைத்திருந்தது உணர்த்தி செல்லும்   நினைவுகளும்  அறிவதற்கில்லை  நாங்கள் பெற்றிருந்த  அகமகிழ்வை. பின் காலத்தின்  பயணம் தொடங்கியது  அனைத்தும் நின்றது . வேறு வகையின் பயணம்  இனிதே தொடங்கியது . குத்தகை நிலமொன்று  இருந்த காலம்  அப்பாவின் வண்டியும் தான் .  மூவரையும் அதிகாலையில்  அழைத்து செல்வதில்  இன்பகாற்றை இன்னும்  உயிர்ப்புடன் சேகரித்து  வைத்திருக்கிறேன் . காலம் தன் பயணத்தை   மீண்டும் புதிய விதமாக  இயக்கியது . குத்தகை நிலம்  கை விட்டு போனது  உழைப்பின் நிழல்  மெல்ல படருகிறது  எங்கள் மூவரின் மீதும்  ஒரே புகலிடம்  இரவி மேட்ச் ஒர்க்ஸ் . கனவுகள் வேகமாக  வளருகிறது  காலத்தின் தொன்மையும்  கூட விட்டு வைக்கவில்லை  தொலைவுகள் . அப்பாவின் ஆற்காடு  கேஷியர் வேலை  அம்மாவி