நாமாவோம்

தீண்டப்படாத எந்த நினைவையும் 

விட்டு வைக்கவில்லை இனி 

தவிப்புகளை புரிந்து கொள்கின்ற 

ஒரே மொழி நம் மவுனம் மட்டுமே .

அதிகப்படியான எதிர்ப்பார்ப்புகள் 

தினமும் வந்து சேர்ந்து விடுகிறது

ஒன்றுபடும் நம் நேசத்தில்  

என் தவறுகளும் பொய்மையும் 

உன்னிடம் மேன்மையடையக்கூடும் .

என் வரையறையில் உன்னை 

காண்பது விட உன் வரைமுறையில் 

நம் வாழ்வை காண்போம் 

கற்பனையில் சொல்வதாக 

எண்ணி விட கூடும் ஆதலால் 

நூற்றில் நானோவின்  ஒரு 

பகுதியை எழுதி விடுகிறேன் 

மன்னிப்பாயாக .

நம் தேடல்கள் இனி நாமாவோம் 

பெருகி கொள்கின்ற விருப்பம் 

பொருந்தும்  மனமாகும்.

இன்று வரை நீ யாரென்று 

தெரியவில்லை நாளை வரை 

காத்திருக்க வைக்க வேண்டுமா 

முதல் முறையாக நியாயப்படுத்தி

கொள்கிறது பல நிலைகளுடைய 

தன் விருப்பங்கள் .

                           -தி .ராஜேஷ்