விடை பெறுதல்

விடை பெறுவதற்கு 
நான் யாரிடமும் 
அனுமதி 
கேட்கவேண்டியதில்லை 
அப்படி யாரும் 
இதுவரையில் 
இருந்திருக்கவில்லை .

இப்பொழுது ஏன் 
விடை பெறுதல்  
அவசியமாகிறது என்றால்
என்னிடமான சுயத்தின் 
மவுனம் தாங்கி 
கொள்ள முடியாமல் 
இருப்பதால் .

அதன் கனமேற்றத்தின் 
அழுத்தங்கள் 
என்னை எப்பொழுதும் 
சோதித்து கொண்டிருப்பதால் .

என்னை தன்  நீர்மம் 
நிறைந்த பொருளாக 
மாற்ற முயல்வதால் .

என்னை தன் மகிழ்வின் 
மீது அமர வைப்பதினால் 

விடை பெறுதல் 
மனதின் 
அனைத்துமான
ஒன்றாக இருக்க 
வேண்டும் .

அதன் நிலையிலே 
முதன் முதலாக 
தன் சுயத்தினை 
பார்க்க 

விடை பெறுதல் 
பெறுவதற்கு 
நான் யாரிடமும் 
அனுமதி 
கேட்கவேண்டியதில்லை 
அப்படி யாரும் 
இதுவரையில் 
இருந்திருக்கவில்லை .
                              -வளத்தூர் .தி.ராஜேஷ் .

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

உள்ளொளி

Image
முன் நொடியில் இருள் கொண்ட அறையில் சுடர் அசைவில் நானும் நிழலும் நிறைந்து கொண்டிருந்தோம் . பின் நொடியில் அண்டம் உமிழ்ந்த ஒளியில் நானும் நிழலும் பெருவெளியின் இருப்பைக் கொண்டு அலைந்து கொண்டிருந்தோம் . முன்னும் பின்னும் நிழலுக்கு நான் என்றைக்கும் தேவையாய் இருக்கவில்லை . அதுவும் உள்ளொளிக்கு .                                     -வளத்தூர் தி.ராஜேஷ்                             
Read more

பொருள்-திண்ணை.

இந்த வாரம் திண்ணையில் வெளியான கவிதை  http://puthu.thinnai.com/?p=7166 பொருள்  கொண்டு  மனிதம் மதிப்பீடு  செய்யப்படும்  வழிமுறையை  பழக்கப்படுத்தி கொள்வதில்  இனி சிக்கல்  இருக்கபோவதில்லை. மற்றவர்களை  உதாரணம் கொண்டு  உருவாக்கப்படவில்லை  இந்நிலை.  ஒரு நீடித்த பகலில்  கைவிடப்பட்ட நம்பிக்கையை  சுமந்து கொண்டு  சுய நீர்மம் நிறைவில்  மனதின் அழுத்தங்களை  தாங்கி கொள்ள இயலாத நிலையில்  என்னையும் ஆட்கொண்டது  நாளை உங்களையும் தான் . இனி  உயிரினம் வாழ  நிர்பந்தங்களை  பட்டியல் கொண்டு  மன குற்றங்களை  மறைத்து மறந்து வாழவே  உசித்தம் . அது மிக எளிதான இயல்பு தான் .                                   -வளத்தூர் தி.ராஜேஷ்  அன்பின் நன்றிகள் திண்ணை நண்பர்களுக்கு .
Read more

பிறகு

Image
தேடல் வழியில்  என் கனவினை  காண்பதற்கு  பிரபஞ்சம் தோன்றா  நிலையில்  அதன் வெற்றிடத்தில்  இல்லாமையின் இருப்பை  உணர்த்தி கொண்டிருக்கும்  சுய திறவுக்கோல்  இன்னுமும்  உருவாக்கப்பட்டு கொண்டிருக்கிறது . நிறுத்தம். ஒரு இடைவெளியாக  என்னால் குறிக்கப்பட்டு  முடிவிலியாக  இன்று மாறும் வினையினை  பின்  எதிர்காலத்தின் ஒரு நிகழ்காலம்  தன் இயங்குதலை மேலும்  தொன்மையாகும் . பிறகு  சொல்லப்பட்டவை  இன்னுமும்  முடிக்கப்படவில்லை . நிகழ்வின் அதிர்வுகள்  உணர்த்துவதற்கு என்று  ஒரு பிரபஞ்ச இயக்கத்தை  நினைப்பதற்கு இந்த நொடியின்  பிறகு  அவை  என்னுடையதாக மாறும்  காலத்தில்  நான் இருக்கபோவதில்லை .                            -வளத்தூர் தி.ராஜேஷ் .
Read more