விண்ணகி
ஆதியின் ஒளியை
வழிபட்டு கொண்டிருக்க
என் முதல் அன்பை
இன்னும் உருவாகியிராத
உன்னிடம்
என் மன நீர்மத்தில்
அண்டமெங்கும்
குமிழ் செய்து
கொண்டிருக்கிறது .
உன் அன்பின் நிறை .
உள்ளொளி
முன் நொடியில் இருள் கொண்ட அறையில் சுடர் அசைவில் நானும் நிழலும் நிறைந்து கொண்டிருந்தோம் . பின் நொடியில் அண்டம் உமிழ்ந்த ஒளியில் நானும் நிழலும் பெருவெளியின் இருப்பைக் கொண்டு அலைந்து கொண்டிருந்தோம் . முன்னும் பின்னும் நிழலுக்கு நான் என்றைக்கும் தேவையாய் இருக்கவில்லை . அதுவும் உள்ளொளிக்கு . -வளத்தூர் தி.ராஜேஷ்
Comments
Post a Comment